kapadokya mahzenlerinden aldığım sek, pembe ve öküzgözü şarabın tadını daha da alamadım marketten aldıklarımda. akşam yemeğinde içildiği takdirde güzel bir anı yer edindirirken; tek başına gecenin bir yarısı yahut sabaha karşı içilen şarap şiirlerle bir olup göz doldurur, mahveder, depresyona sürükler. yine de en sevdiğim anlar bu anlardır. şarap evinde tattığım sıcak şarap: baharatı, iç ısıtan sıcaklığı, loş ortamdaki romantizmiyle bende ayrı bir yer edindi. "kış gelse de şaraba gitsek" der oldum. en sevdiğim içki olup, en büyük hayallerime hatta varolan tek hayalime başrol oynar.